Zofia Gawryś

ur. 1910, zm. 1994, z domu Brzeska, córka farmaceuty, który w roku 1914 został włączony jako oficer do armii rosyjskiej i wraz z żoną i czwórką dzieci przebywał na tyłach frontu cofającego się w głąb Rosji. Zofia jako 7-latka przeżyła rewolucję w Orle pod Moskwą, w 1918 r. wraz z rodzicami i rodzeństwem repatriowała się do Polski. Ukończyła gimnazjum im. Słowackiego, po maturze podjęła pracę w PZUW, w 1933 r wyszła za mąż. W 1940 r. zamieszkała z mężem i synkiem na Żoliborzu. Po wojnie pracowała aż do emerytury w Instytucie Ekonomiki Rolnej.