Stanisław Vincenz

1888-1971, pisarz, eseista, studiował filozofię w Wiedniu, mieszkał w Słobodzie Rungurskiej. W okresie międzywojennym współpracował z miesięcznikiem „Droga” (w latach 1927-1928 był redaktorem naczelnym). Piewca Huculszczyzny, swą bogatą wiedzę o przeszłości, obyczajach i kulturze regionu wykorzystał przy pisaniu eposu epickiego Na wysokiej połoninie. Obrazy, dumy i gawędy z Wierchowiny Huculskiej. W 1940 r. przedostał się na Węgry, gdzie brał udział w życiu kulturalnym kolonii polskiej. Po II wojnie światowej pozostał na emigracji, mieszkał w Niemczech, Francji i w Szwajcarii. Współpracował z paryską „Kulturą” i londyńskimi „Wiadomościami”, gdzie publikował eseje.