Krystyna Dąbrowska

ur. 1979. Poetka, tłumaczka, eseistka. Z wykształcenia graficzka po warszawskiej ASP. Autorka książek poetyckich „Miasto z indu” (2022), „Ścieżki dźwiękowe” (2018), „Czas i przesłona” (2014), „Białe krzesła” (2012) i „Biuro podróży” (2006). Laureatka Nagrody Kościelskich (2013), Nagrody im. Wisławy Szymborskiej (2013) i Nagrody Literackiej m. st. Warszawy (2019). Jej wiersze były tłumaczone na dwadzieścia języków i publikowane w zagranicznych pismach literackich (m. in. w „Harper’s Magazine”, „Poetry”, „Threepenny Review”, „Frankfurter Allgemeine Zeitung”, „Akzente”, „Sinn und Form”, „Manuskripte”, „Po&się”, „Revista Crátera”). Książkowe wybory jej wierszy ukazały się po angielsku, portugalsku, szwedzku, niemiecku i włosku. Przekładała m.in. poezję Louise Glück („Zimowe przepisy naszej wspólnoty”, 2022; „Ararat”, 2021), Nuali Ní Dhomhnaill („Cierń głogu”, 2021), W. C. Williamsa, Thoma Gunna, Charlesa Simica, Kim Moore, listy Elizabeth Bishop i Roberta Lowella. Mieszka w Warszawie.