Józef Łobodowski

ur. 19.03.1909 r. w Purwiszkach w Ukrainie, zm. 18 kwietnia 1988 r. w Madrycie. Poeta, pisarz, publicysta, dziennikarz radiowy i tłumacz. Z „Kulturą” związany od pierwszego numeru, należał do bliskich współpracowników Jerzego Giedroycia. Od 1935 r. związany był z awangardą i „ruchem prometejskim”, współpracował z emigracją ukraińską i kaukaską. Od 1936 r. redaktor naczelny tygodnika „Wołyń”, redagował też m.in. „Barykadę” i „Dźwigary”. W latach 1937-1938 współpracował z „Biuletynem Polsko-Ukraińskim” redagowanym przez Włodzimierza Bączkowskiego i z Ukraińskim Instytutem Naukowym, dla którego tłumaczył m.in. wiersze Tarasa Szewczenki. W 1937 r. został laureatem Nagrody Młodych Polskiej Akademii Literatury. Współtwórca i współpracownik sekcji polskiej Radio National w Madrycie (tzw. Radio Madryt), w którym pracował w latach 1949–1975. Publikował w pismach emigracyjnych, m.in. w: „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza”, „Orle Białym”, „Wiadomościach”, „Tygodniu Polskim”. Laureat wielu nagród, m.in. w 1967 r. Fundacji im. A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku, w 1967 r. Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w Londynie, a w 1969 r. londyńskich „Wiadomości”. Na łamach „Kultury” omawiał literaturę ukraińską i hiszpańską, publikował też przekłady z ukraińskiego, białoruskiego, rosyjskiego i hiszpańskiego. Autor wyboru wierszy afroamerykańskich poetów Ameryki Łacińskiej (głównie Kubańczyków), tłumaczonych przezeń z hiszpańskiego („Poezja murzyńska”- „Kultura” 1951, nr 9/47).