W kościelnej mowie publicznej pierwszoplanowe stało się ratowanie twarzy instytucji, przede wszystkim przez tworzenie rzeczywistości à rebours: księża odpowiedzialni za przestępczość seksualną przedstawiani są jako ofiary jawnej stygmatyzacji Kościoła lub ofiary seksualizacji współczesnego świata.
Pełny tekst – w kwartalniku „Więź” lato 2019 (dostępnym także jako e-book).
