Wyzwanie polega na tym, żeby równolegle z duszpasterstwem tradycyjnym rozwijać nowe formy, w których odnajdą się ludzie z nowszej formacji kulturowej. Oni mają nieco inny sposób myślenia, inne potrzeby, inne drogi dochodzenia do żywej wiary. Synod archidiecezji katowickiej w dużej mierze zajmował się tym, jak te dwa sposoby działania duszpasterskiego łączyć, jak rozwijać nowe formy w miarę bezboleśnie dla duszpasterstwa tradycyjnego i w miarę możliwości w połączeniu z nim.
Dlatego na przykład w dokumencie naszego synodu o nowej ewangelizacji mamy bardzo silny nacisk nie tylko na „eventy” ewangelizacyjne, ale na to, żeby w ramach tradycyjnego duszpasterstwa budować świadomość kerygmatyczną ludzi z bardziej tradycyjnego chowu – bo to oni mają się stać ewangelizatorami. A to znaczy, że muszą dojść do takiej świadomości, iż będą wiedzieć, co to znaczy głosić zbawienie przyniesione przez Jezusa, a nie tylko powiedzieć: „synek, masz chodzić do kościoła”.
To jest fragment artykułu. Pełny tekst – w kwartalniku „Więź” lato 2017 (dostępnym także jako e-book).
