Bunt Anny Machcewicz to prawie 500-stronicowy tom wyróżniony Nagrodą im. Jana Długosza A.D. 2016. Po pierwsze, jest to książka oparta o niezwykle bogaty i wielostronny materiał źródłowy. Faktografię autorka opiera na archiwalnych dokumentach, zarówno strajkujących, jak i ówczesnej władzy i aparatu opresji, na protokołach Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, listach postulatów, szkicach porozumień, ale także raportach milicji i SB, protokołach z narad partyjnych, wypowiedziach sekretarzy KC itp. Wzbogaca to relacjami uczestników wydarzeń, spisanymi przez nich opowieściami, ale także celowo zaaranżowanymi przez autorkę licznymi wywiadami. Dołącza też bogaty materiał fotograficzny. Rzetelnie uwzględnia również wcześniejszą literaturę na ten temat. Odkrywamy obraz wydarzeń imponujący drobiazgowością, precyzją i autentycznością. Ta mozaika tak różnorodnych elementów jest przy tym wpleciona w prostą, potoczystą i sugestywną narrację – czytelną nie tylko dla specjalistów, ale dla wszystkich światłych obywateli. Już to wystarczyłoby pewnie na Nagrodę im. Długosza.
Ale jeszcze ważniejsze jest drugie kryterium – o czym ta książka traktuje i jak to czyni. W odróżnieniu od innych książek o fenomenie „Solidarności”
To jest fragment artykułu. Pełny tekst – w kwartalniku „Więź” zima 2016 (dostępnym także jako e-book).
