Instytut Pamięci Narodowej, wydawca książki Kluby Inteligencji Katolickiej jako przestrzeń działań niezależnych w latach osiemdziesiątych XX wieku, stwierdza na tylnej okładce dzieła: „Choć kluby były stowarzyszeniami o charakterze elitarnym, ich wpływ na kształtowanie katolickiej (i nie tylko) opinii publicznej oraz na przemiany społeczno‑polityczne lat osiemdziesiątych XX wieku był o wiele większy, niż mogłaby sugerować stosunkowo skromna liczba członków. Trudna do przecenienia jest też ich rola w animowaniu kultury niezależnej”. W pełni utożsamiam się z tą tezą. Rzecz jasna, od razu rodzi się pytanie: dlaczego i jak się to stało, że Kluby Inteligencji Katolickiej były takimi oazami, swoistym polskim fenomenem, azylem i schronieniem dla niezależnych twórców i działaczy opozycyjnych? Książka dostarcza wielu szczegółowych informacji, które pozwolą znaleźć odpowiedź na to pytanie.
To jest fragment artykułu. Pełny tekst – w kwartalniku „Więź” lato 2015 (dostępnym także jako e-book).
