Poprosiliśmy twórców, którzy debiutowali po 1989 roku, o odniesienie się do następujących kwestii/pytań:
1. Czesław Miłosz w Traktat teologicznym dopomina się: „Oby do naszej mowy wróciła rzeczywistość. / To znaczy sens, niemożliwy bez absolutnego punktu odniesienia”. Czy to wezwanie jest Pani/Panu bliskie? Czy szukanie sensu to ważna dla Pana/Pani przestrzeń poszukiwań? Czy Pani/Pana zdaniem odnalezienie sensu (gdzie go szukać?) jest niemożliwe – jak chciał Miłosz – bez absolutnego punktu odniesienia?
2. „Trzeba sobie powiedzieć – twierdził Jerzy Nowosielski – że znajdujemy się na skraju wielkiej czarnej dziury metafizycznej. Wszystko się niejako wywróci na drugą stronę. I właśnie sztuka pomoże nam przenieść na tę drugą stronę naszą rzeczywistość. Sztuka nas zbawi”. Czy podziela Pan/Pani tak pesymistyczną diagnozę wobec rzeczywistości i tak afirmująca postawę wobec sztuki?
[Red.]
