Zima 2024, nr 4

Zamów

Nie żyje Henryk Wujec

Henryk Wujec podczas konferencji „Archiwa przełomu 1989–1991” w Senacie w 2011 roku. Fot. Senat RP

Legendarny działacz opozycji w czasach PRL miał 79 lat.

Henryk Wujec zmarł dziś nad ranem. Od miesięcy zmagał się z ciężką chorobą. O śmierci dawnego opozycjonisty poinformowała jego żona Ludwika.

Urodził się 25 grudnia 1940 roku w Podlesiu. W 1970 ukończył studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1977 studia podyplomowe z zakresu technologii elektronowej na Politechnice Warszawskiej. W 1962 został członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie.

W latach 1968–1978 zatrudniony w warszawskiej fabryce półprzewodników Tewa i Unitra-Cemi. Latem 1976 zaangażował się w pomoc robotnikom z Ursusa represjonowanym za udział w wydarzeniach czerwca 1976. Następnie w latach 1976–1977 był współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników, w maju 1977 uczestniczył w głodówce w kościele św. Marcina w Warszawie. Od 1977 do 1981 był członkiem Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”. Za współpracę z tą organizacją w 1978 został zwolniony z pracy.

W 1980 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, zasiadał we władzach krajowych i mazowieckich związku. Od 13 grudnia 1981 do września 1982 internowany, następnie do 1984 i ponownie od czerwca do września 1986 więziony. Po zwolnieniu do 1989 pracował w Centralnym Ośrodku Badawczym Normalizacji.

W latach 1987–1988 był członkiem, a od 1988 do 1990 sekretarzem Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym NSZZ „Solidarność” Lechu Wałęsie. W 1989 brał udział w obradach Okrągłego Stołu w zespole ds. pluralizmu związkowego.

W latach 1989–2001 był posłem na Sejm X, I, II i III kadencji z ramienia Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego (w 1990 był współzałożycielem Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna), Unii Demokratycznej, a następnie Unii Wolności. W rządzie Jerzego Buzka (od 1999 do 2000) zajmował stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Wesprzyj Więź

12 października 2010 objął funkcję doradcy prezydenta Bronisława Komorowskiego ds. społecznych, którą pełnił do 5 sierpnia 2015. W 2012 powołany w skład Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej, a w 2013 w skład Rady Fundacji Auschwitz-Birkenau. W 2014 był współzałożycielem Komitetu Obywatelskiego Solidarności z Ukrainą (KOSzU).

W 2004 został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2006 prezydent Lech Kaczyński nadał mu Krzyż Komandorski z Gwiazdą tego orderu.

DJ

Podziel się

Wiadomość

Oglądałem kiedyś film poświęcony KOR-owi.W tym filmie opisana jest zdarzenie,gdy grupa bojówkarzy ,którymi byli członkowie jakiegoś socjalistycznego związku młodzieży wtargnęła do mieszkania Kuroniów.Gdzie odbywał się wykład tzw.Latającego Uniwersytetu.Bojówkarze,przeważnie studenci AWF-u ,trenujący karate i boks siłą rzeczy uzyskali przewagę nad zebranymi u Kuroniów słuchaczami.Wielu ze słuchaczy pobito dotkliwie w tym m.in.Macieja Kuronia.Jednak najpoważniejsze obrażenia odniósł Henryk Wujec ,napastnicy wlekli go po schodach korytarza i nieprzytomnego porzucili na dworze.Po tym zdarzeniu Wujec zostal trwale okaleczony,nie widział na jedno oko.Pomimo tego nie zaprzestał działalności opozycyjnej.