Prezydent Gdańska zmarł dziś na skutek odniesionych ran po ataku nożownika. Miał 53 lata.
Prezydent Gdańska Paweł Adamowicz wczoraj wieczorem został zaatakowany nożem na scenie podczas finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w swoim mieście. – Platforma Obywatelska mnie torturowała, dlatego właśnie zginął Adamowicz – krzyczał napastnik, po czym został obezwładniony.
Prezydent Adamowicz był reanimowany, potem został przewieziony do szpitala klinicznego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Jego operacja zaczęła się po godzinie 21 i trwała pięć godzin. – Pacjent żyje. Jego stan jest bardzo, bardzo ciężki. Przetoczyliśmy 41 jednostek krwi. Urazy były bardzo ciężkie; poważna rana serca, rana przepony, jamy brzusznej. O wszystkim zadecydują najbliższe godziny – powiedzieli lekarze po operacji.
Informację o śmierci prezydenta przekazał dziś dr Jerzy Karpiński.
Paweł Adamowicz urodził się 2 listopada 1965 roku w Gdańsku. W latach 1984–1989 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Podczas studiów w okresie 1985–1987 był współwydawcą i drukarzem podziemnego pisma studentów „ABC”. W maju 1988 został współorganizatorem strajku okupacyjnego na swojej uczelni oraz przewodniczącym studenckiego komitetu strajkowego. Współtworzył pierwsze jawne stowarzyszenia opozycyjne wobec władz (Klub Myśli Politycznej „Dziekania” w Warszawie, Gdański Klub Polityczny im. Lecha Bądkowskiego, Stowarzyszenie „Kongres Liberałów” i Gdańskie Stowarzyszenie Akademickie).
Po studiach zaczął pracę na UG jako asystent w Katedrze Historii Państwa i Prawa Polski, w latach 1990–1993 był prorektorem UG ds. studenckich. Naukowo zajmował się problematyką samorządu terytorialnego w II Rzeczpospolitej. W latach 1991–1998 był członkiem komisji zakładowej NSZZ „Solidarność” na Uniwersytecie Gdańskim. W latach 1993–1996 odbył aplikację radcowską w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Gdańsku, zakończoną zdanym egzaminem.
W 1990 został wybrany na radnego Gdańska z ramienia Komitetu Obywatelskiego. W latach 1990–1993 był członkiem władz krajowych i wojewódzkich Kongresu Liberalno-Demokratycznego. W latach 1994–1998 pełnił funkcję przewodniczącego rady miasta.
Od 26 października 1998 roku był prezydentem Gdańska.
DJ
Ciężko komentować tak smutną wiadomość. Zostawmy narazie czas na łzy i na myśl o rodzinie Pana Prezydenta. RIP