Utwory ukazały się w kwartalniku „Więź” wiosna 2025.
Pan z tobą Halinko
Pan z tobą Halinko błogosławionaś ty
między poetkami w śliskiej piwnicy
w schronie łez odziana w strach i wilgoć.
Panno z sercem z bibułki lekkim jak
oddech królika wieżo częstochowska
pochylona na zachód prawdziwa i dumna.
Bolesna siostro ukamienowanych życiem
z czasem na powiekach z czasem owalnym
w czworokątnym świecie.
Gdzie jest twoja córka jakie nosi imię
czy zmyła ciemność z dłoni i pokryła
wargi szminką wyjętą z kieszeni?
Czy pisze białe wiersze kończąc zdania
wykrzyknikiem smutku i karmi sobą
przeciwciała miłości? Módl się za nią.
Módl się za nami grzesznymi teraz
i przed świtem na który czekamy stojąc
na ciemnej ziemi na skraju twoich ust.
Więź.pl to personalistyczne spojrzenie na wiarę, kulturę, społeczeństwo i politykę.
Cenisz naszą publicystykę? Potrzebujemy Twojego wsparcia, by kontynuować i rozwijać nasze działania.
Wesprzyj nas dobrowolną darowizną:
Kobieta w oknie ceglanego domu
Ten ktoś istnieje jednak nie przyszedł.
Nieznane są słowa jakie mogły paść.
Trzeba czekać i milczeć nawet jeśli to
lipiec i krwawe niebo rozlewa się nad
horyzontem a brunatne cienie drzew
suną po ziemi jak miotły.
Świat jest skierowany ku twarzy nie ma
w nim niechęci ważne by ufać że czułość
jest składową widma.
