Lato 2024, nr 2

Zamów

„Kiedyś wszystko mnie współtworzyło, też spokojnie zapominało o tym”. Wiersze Bianki Rolando

Bianka Rolando. Fot. z archiwum Autorki

Utwory ukazały się w kwartalniku „Więź” lato 2024.

Dzika róża na łące

Można pomylić ją z kwilącą krzewiną
ale czerwień tej drabiny wskazuje
na wiele możliwości rozwijania się
we wszystkich kierunkach wiatru
Nikt nie przycina, nie sprzedaje kwiatów
Wije swoje gniazdo bez altan i ścieżyn
Zupełnie białych kwiatów nie zerwiesz
(małe błyskawice gałązek strzegą chmur)!
To wyspy złączone morzem srebrnych fal
co się nie wydają resztą

Kość jelenia znaleziona i obrócona w dłoni

Zgolono mi zawszoną głowę i usiadłem przy płowym kamieniu, taki głodny

Teraz nazywasz się kością jelenia znalezioną w poszyciu wielkiej przygody
Kiedyś wszystko mnie współtworzyło, też spokojnie zapominało o tym
Porowatość wnętrza kościstej maski sprawia, że las się do niej cicho dobiera
Słuchając jej formy, znów wstąpi do jasnego pałacu bez martwego progu

Podziel się

1
Wiadomość

5 stycznia 2024 r. wyłączyliśmy sekcję Komentarze pod tekstami portalu Więź.pl. Zapraszamy do dyskusji w naszych mediach społecznościowych.