Europejczycy, nic się nie stało?

Miażdżące zwycięstwo Zjednoczenia Narodowego Marine le Pen nad obozem prezydenta Macrona (z podwójną przewagą) i wskoczenie na drugie miejsce podium Alternatywy Dla Niemiec w Niemczech (przy najgorszym wyniku socjaldemokratów Scholza w historii wyborów do Europarlamentu) w wielu z nas wzbudziło niepokój. 

Czy jesteśmy świadkami narodzin europejskiego New Deal’u, w którym to eurosceptycy, nacjonaliści i populiści będą rozdawać karty? A może zmiany są znacznie mniej drastyczne i wymagają chłodnej analizy oraz zimnej krwi?

„Eurowybory, mające być według niektórych eurosceptyczną Wiosną Ludów, okazały się jedynie korektą wyborczą w dwóch największych państwach Unii, a w innych odegrały ledwie funkcję polityki wewnątrzkrajowej, de facto w każdym państwie UE wymiar wewnętrzny przeważał nad wymiarem uniwersalnym względem całości projektu” – pisze Wojciech Albert Łobodziński.

Europejski populizm jest symptomem kryzysu, którego przyczyny – globalny kapitalizm, społeczne nierówności i kryzys klimatyczny – nie znikną z naszego krajobrazu zbyt szybko, jak zauważa Michał Syska. Przez kolejne lata musimy nauczyć się spokojnie i bez popadania w histerię podejmować rękawicę, jaką rzucają nam eurosceptycy. Dopóki nie zrozumiemy i nie odpowiemy na lęki, które zrodziły populizm, zostanie nam tylko nieustanne i bezproduktywne pomstowanie na odrodzenie neofaszyzmu.

Przeczytaj też: Niektórzy muszą przegrać, by… wszystko zostało po staremu