Konsekwencje krzywdy przenoszą się na całe dorosłe życie. Inicjatywa „Zranieni w Kościele” pomaga skrzywdzonym osobom odzyskać swoją podmiotowość – mówi Barbara Smolińska w najnowszym odcinku podcastu „Zwięźle”.
Słuchaj też na Soundcloud, Youtube i w popularnych aplikacjach podcastowych
Minęło pięć lat od 5 marca 2019 roku, kiedy odbył się pierwszy dyżur inicjatywy „Zranieni w Kościele” – telefonu zaufania i środowiska wsparcia dla osób skrzywdzonych przemocą, nie tylko seksualną, w Kościele. Przez pół dekady inicjatywa odbyła 268 dyżurów telefonicznych i odebrała 601 połączeń od osób, które szukały pomocy w związku z poniesioną krzywdą.
Przez ten czas głos zranionych w Kościele zaczął być coraz szerzej słyszany, co pokazała choćby akcja „Talerz skrzywdzonych” skierowana do polskiego episkopatu. Stopniało tabu otaczające zjawisko przemocy, której sprawcami byli duchowni – co zawdzięczamy głównie odwadze osób, które jej doświadczyły i zdecydowały się przerwać milczenie. Gdzie jesteśmy dziś w procesie przywracania im podmiotowości i zadośćuczynienia za krzywdy?
W najnowszym podcaście „Zwięźle” Bartosz Bartosik rozmawia o tym z Barbarą Smolińską – współinicjatorką „Zranionych w Kościele”, psychoterapeutką, prezeską Fundacji Pomocy Psychologicznej „Pracownia Dialogu”.
– Niektóre osoby próbowały mówić o tym, że zostały skrzywdzone przy okazji spowiedzi. Wtedy niejednokrotnie słyszały: trzeba to wybaczyć, zapomnij o tym, nie mów nikomu, bo to sprowadzi krytykę na Kościół. Takie słowa to dla osób skrzywdzonych powtórna trauma. Dlatego wydaliśmy poradnik dla spowiedników, jak reagować na relacje osób skrzywdzonych w Kościele – mówi Barbara Smolińska.
– Dla osób, których granice zostały kiedyś tak bardzo przekroczone, ważny jest fakt, że mają możliwość decydowania o przebiegu rozmowy: mogą zadzwonić i od razu się rozłączyć. Niektórzy z nich nie pójdą od razu na konsultacje do gabinetu psychoterapeutycznego. Staramy się stworzyć warunki, w których ich historie – te najbardziej obciążające psychicznie, które nie zostały wcześniej nikomu powierzone, lub były odrzucane – mogą być opowiedziane i przyjęte – tłumaczy terapeutka.
Z najnowszego podcastu „Zwięźle” dowiecie się również, dlaczego relacja pomiędzy krzywdzącym a krzywdzonym nigdy nie jest symetryczna, dlaczego zranieni często spotykali się z niedowierzaniem bliskiego otoczenia i w jaki sposób po latach pomaga im grupa wsparcia.
Powstawanie podcastów „Więzi” można wesprzeć dobrowolną wpłatą na Patronite.pl/Więź.
Przeczytaj też: Nikt nie powinien błagać o sprawiedliwość w Kościele. Co widzi psychoterapeutka
