Decyzja o zabraniu dziecka do psychologa dziecięcego dla wielu rodziców jest trudna. Kiedy zdecydować się na ten krok? Jak wytłumaczyć dziecku konieczność takiej wizyty? Jak znaleźć dobrego psychologa dziecięcego?
Niegdyś chodzenie do psychologów było, niestety, raczej źle widziane, objęte pewnym tabu. Ludzie bali się stygmatyzacji i ostracyzmu społecznego. Na szczęście jednak – choć nadal powoli – zmienia się to na lepsze. Istnieje wiele sytuacji, w których warto zabrać dziecko do psychologa dziecięcego. Warto też porozmawiać z dzieckiem o celu wizyty i rozwiać jego wątpliwości, by nie czuło się zagrożone ani gorsze.
Kiedy zabrać dziecko do psychologa dziecięcego?
Istnieje szereg przyczyn, które mogą powodować chęć wizyty u psychologa dziecięcego. To nieprawda, że tylko z bardzo poważnymi problemami warto się zgłaszać po pomoc. Najczęściej dobrze działać na tyle szybko, by problem nie zdołał przerodzić się w poważny.
Znasz swoje dziecko najlepiej, obserwujesz je na co dzień, dostarczasz mu miłość, opiekę i poczucie bezpieczeństwa. Jeśli zauważysz jakiekolwiek odstępstwa od normy – jeśli dziecko stanie się smutne, będzie miało problem z agresją i panowaniem nad emocjami, jeśli jego oceny w szkole znacząco się pogorszą, jeśli dziecko będzie miało problemy z pamięcią i koncentracją – wszystko to świadczy o tym, że potrzebuje pomocy.
Niektóre dzieci są po prostu nieśmiałe i introwertyczne – i tak naprawdę nie ma w tym nic złego, taki jest ich charakter. Jednak jeśli nieśmiałość jest zbyt duża, chorobliwa i znacząco utrudnia dziecku funkcjonowanie w grupie rówieśniczej, jeśli dziecko boi się oddzielić od rodziców, cierpi na lęk separacyjny, fobię szkolną lub fobię społeczną, pomoc psychologa dziecięcego może okazać się nieoceniona.
Jak rozmawiać z dzieckiem o wizycie u psychologa?
Wizyta u psychologa dziecięcego może być bardzo stresująca dla dziecka, dlatego warto je do tego odpowiednio przygotować. Przede wszystkim pamiętaj, by nie straszyć dziecka psychologiem dziecięcym. W innym wypadku może wizytę u specjalisty postrzegać jako karę, a nie jest to coś, co pomoże mu się otworzyć i otwarcie mówić o swoich problemach.
Dziecko musi chcieć współpracować z psychologiem dziecięcym, a jeśli będzie się go bało lub będzie postrzegało wizytę w gabinecie jako karę za zachowanie, to się z pewnością nie uda. Dlatego najważniejsze, by mówić z dzieckiem o wizycie u psychologa dziecięcego otwarcie i szczerze.
Mów o tym jako o szansie na przezwyciężenie swoich problemów. Powiedz dziecku, że potrzebuje wsparcia, że to całkowicie normalne i w porządku – czasami ludzie po prostu potrzebują wsparcia specjalisty i nie ma w tym nic złego ani dziwnego.
Komunikaty dostosuj do wieku dziecka i poziomu jego rozwoju psychicznego oraz emocjonalnego. Jeśli czegoś nie wiesz, nie zmyślaj, powiedz, że się tego dowiesz i zdobądź brakującą wiedzę. Powiedz dziecku, że spotka się z osobą, która będzie chciała z nim porozmawiać o jego problemach, będzie chciała poznać je bliżej i będzie chętna do pomocy. Powiedz, że jeśli nie będzie czuło się z czymś komfortowo, wcale nie musi odpowiadać na wszystkie pytania psychologa dziecięcego. W końcu najważniejsze, by to ono czuło się dobrze i bezpiecznie.
Jak znaleźć dobrego psychologa dziecięcego?
Znalezienie dobrego psychologa dziecięcego wcale nie jest łatwym zadaniem, ale możesz je sobie ułatwić. Pamiętaj, ze szukasz specjalisty, który ma pomóc Tobie i Twojemu dziecku w przezwyciężaniu dziecięcych trudności. Bardzo ważne jest to, byś znalazł osobę, z którą będzie Ci łatwo się dogadać, zrozumieć i stworzyć wspólny front pomocy dziecku.
Dobry psycholog dziecięcy w Warszawie jest w stanie pomóc dziecku przezwyciężyć jego problemy i pomóc Twojej rodzinie wrócić do niezakłóconego funkcjonowania. Wsparcie psychologa dziecięcego jest bardzo ważne, dlatego nie bój się zadawać pytań i poświęć trochę czasu na poszukiwania.
Możesz sprawdzić opinie w internecie lub też zapytać o radę znajomych – będziesz zdziwiony, ile osób z Twojego najbliższego otoczenia korzysta lub korzystało ze wsparcia psychologa dziecięcego. W końcu to żaden wstyd – chęć pomocy dziecku w najlepszy możliwy sposób zawsze jest czymś godnym pochwały.
