Od 45 lat działa w Polsce ruch „Wiara i Światło” skupiający osoby z niepełnosprawnością intelektualną, ich rodziny i przyjaciół.
17 czerwca do Gietrzwałdu pielgrzymowały wspólnoty ruchu „Wiara i Światło” z Polski centralnej i wschodniej, skupiające osoby z niepełnosprawnością intelektualną, ich rodziny i przyjaciół. W gronie stu kilkudziesięciu pielgrzymów byli przedstawiciele wspólnot z Białegostoku, Lublina, Olsztyna, Otwocka, Supraśla i Warszawy.
Okazją do pielgrzymki była 45. rocznica istnienia wspólnot ruchu „Wiara i Światło” w Polsce. Jubileuszowe obchody rozpoczęło wspólne rozważanie tajemnic różańcowych. Podczas objawień w Gietrzwałdzie Maryja zachęcała do częstej modlitwy różańcowej.
Modlitwie towarzyszyły oryginalne rozważania tajemnic różańca stworzone w 2013 r. specjalnie dla wspólnot „Wiary i Światła” przez wieloletniego międzynarodowego koordynatora ruchu Ghislaina du Chéné.
Pierwsza tajemnica – „Niepokalane Poczęcie” – dotyka wybrania Maryi, prostej, nic nieznaczącej młodej kobiety na Matkę Syna Bożego. Przypomina również o narodzinach ruchu „Wiara i Światło”. Miało to miejsce w 1971 r. w Lourdes, w miejscu, gdzie Maryja ukazała się świętej Bernadetcie, zwyczajnej, ubogiej dziewczynce. A początki ruchu to wcześniejsze odrzucenie osób z niepełnosprawnością intelektualną przez organizatorów pielgrzymki diecezjalnej. „Bóg wybiera to, co kruche i słabe, by się objawić”. Takie są właśnie wspólnoty Wiary i Światła, w których centrum jest słabość, niemoc i kruchość.
Kolejna tajemnica – „Święty Józef, mąż Maryi” – przypomina o roli ojca w rodzinach doświadczonych niepełnosprawnością dziecka. Ta sytuacja bywa ogromną trudnością. Rozważanie tej tajemnicy kończy modlitewna prośba za ojców, by trwali przy swoich żonach i umieli przyjąć piękno swojego dziecka.
Trzecia tajemnica – „Proroctwo Symeona” – odnosi się do matek, które słyszą trudną przepowiednię. „Pewne usłyszane wiadomości mogą prowadzić do rozpaczy. Pozwólmy jednak, by kierowało nami zaufanie – Jezu, wiem, że mnie nie opuścisz”. Rozważanie przypomina, jak ważne jest bycie we wspólnocie „Wiary i Światła”: „spotkania wspólnot są dla matek miejscem odpoczynku, miejscem, gdzie mogą być dumne ze swoich dzieci”.
Czwarta tajemnica – „Maryja Powierniczka” – ukazuje trzeci krąg osób, poza osobami z niepełnosprawnością i rodzicami, tworzących wspólnoty ruchu „Wiara i Światło”. To „Przyjaciele, którzy przychodzą do Wspólnot Wiary i Światła – czynią wiele dobra swoją hojnością, czerpiąc ze słabości, z którą się spotykają – siłę i miłość Boga”.
Ostatnia tajemnica – „Oto Matka Twoja, oto Syn Twój” – nawiązuje do ikony ruchu „Wiara i Światło”. Jezus symbolizuje na niej osobę z niepełnosprawnością, „może również symbolizować każdego z nas, ponieważ wszyscy jesteśmy wezwani do noszenia własnego krzyża”. Maryja reprezentuje rodziców, a św. Jan symbolizuje przyjaciół.
Obecny w Gietrzwałdzie bp Henryk Ciereszko, biskup pomocniczy diecezji białostockiej i delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. ruchu „Wiara i Światło”, dokonał zawierzenia wspólnot Niepokalanemu Sercu Maryi.
Następnie uczestnicy pielgrzymki wzięli udział we Mszy świętej w bazylice Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Gietrzwałdzie, której przewodniczył bp Ciereszko. W homilii mówił m.in. „Dzisiaj niesiemy wielkie dziękczynienie za te lata istnienia pięknego, tak dla nas drogiego ruchu, w którym wszyscy odnajdujemy swoje miejsce, odnajdujemy siebie w miłości Boga, odnajdujemy siebie w miłości Maryi, odnajdujemy siebie w Jej niepokalanym sercu i odnajdujemy siebie nawzajem w naszych otwartych, kochających siebie nawzajem sercach”.
Eucharystię koncelebrowali przybyli ze wspólnotami kapelani ruchu, wśród nich ks. Jerzy Sęczek z Białegostoku, kapelan prowincji centralno-wschodniej.
Po mszy odbył się radosny przemarsz uczestników jubileuszowej pielgrzymki pod ołtarz polowy, gdzie kontynuowano świętowanie. Przypomniano historię ruchu, a wspólnoty z poszczególnych miast przygotowały barwne prezentacje. Ołtarz polowy wraz z jego okolicą wypełniła muzyka, tańce i zabawy. Na koniec wszystkie wspólnoty otrzymały pamiątkowe świece, a każdy uczestnik spotkania – drobny podarunek.
Pierwsze wspólnoty ruchu „Wiara i Światło” powstały w Polsce w 1978 r. Ich powstanie było pokłosiem poszukiwań przez Teresę Brezę możliwości katechizacji jej niepełnosprawnej córki Joanny oraz zapoznania się z działającymi już wtedy we Francji wspólnotami przez spędzającego tam wakacje studenta Marcina Przeciszewskiego. On i Teresa Breza poznają się w 1978 r. w Trosly, a po powrocie do Polski zakładają wspólnoty we Wrocławiu (Teresa Breza) i Warszawie (Marcin Przeciszewski wraz z Joanną Puzyną, dziś Krupską, i innymi przyjaciółmi z Klubu Inteligencji Katolickiej).
Działalność ruchu „Wiara i Światło” w Polsce skupia się w czterech prowincjach: centralno-wschodniej, zachodniej, północnej i południowej. Dwie ostatnie prowincje jubileusz 45-lecia świętowały w maju na Jasnej Górze. W całym kraju działa obecnie 90 wspólnot ruchu. Wicekoordynatorką międzynarodową ruchu, odpowiedzialną za wspólnoty w Polsce, jest Urszula Czyrnecka.
Przeczytaj też: Tadeusz Sobolewski, Trudniejsza nadzieja
lp/KAI, KJ, ZN
