Krzyżowa droga do wolności

Człowieka wykorzystanego najbardziej rozumie drugi wykorzystany, ale drzwi do rewolucji czułości są otwarte dla każdego.

Tekst Drogi Krzyżowej autorstwa osoby wykorzystanej seksualnie przez duchownego. Pierwszy piątek Wielkiego Postu (w tym roku: 24 lutego) przeżywany jest w Kościele w Polsce jako Dzień modlitwy i pokuty za grzechy wykorzystywania seksualnego małoletnich.

1. Jezus na śmierć skazany

Niewinni, często bezbronni i zastraszeni zostają skazani na wewnętrzną śmierć, której katem staje się duchowy autorytet. Nie są w stanie się obronić, wolą zapomnieć, muszą zapominać, żeby „próbować żyć”.

2. Jezus bierze krzyż na ramiona

Ci mali, przygnieceni nieproporcjonalnie dużą krzywdą, próbują oswoić nienormalność, tłumacząc sobie: „przecież to nic takiego”.

3. Pierwszy upadek

Kiedy upadają – ponosząc konsekwencje grzechu dorosłych – biorą winę na siebie. A czasem utwierdza ich w destrukcyjnym myśleniu o sobie ktoś drugi, mówiąc: „sama tego chciałaś”.

4. Jezus spotyka swoją Matkę

Czuła, empatyczna, zatroskana Maryja może być obrazem bliźniego, który współcierpi z pokrzywdzonym. Człowieka wykorzystanego najbardziej rozumie drugi wykorzystany, ale drzwi do rewolucji czułości są otwarte dla każdego.

5. Szymon pomaga nieść krzyż

Psychoterapia, leki, duchowy towarzysz. To dzięki nim droga do wolności staje się realna. Odkrywam, że nie jestem nienormalna, że zostałam upokorzona, wyśmiana i zastraszona.

6. Weronika ociera twarz Jezusowi

Godność przywraca sprawiedliwość, która po ludzku często jest nierealna. Słowa szczerych przeprosin oprawcy także okazują się niemożliwe. Pozostaje wierzyć, że błogosławionymi są ci, którzy się smucą, bo zostaną pocieszeni.

7. Jezus upada drugi raz

Podnoszą się, nabierają sił, żeby powiedzieć o swojej krzywdzie. Żyją nadzieją, że teraz już będzie tylko lepiej. Wtedy przychodzi rozczarowanie, bo słyszą: „dopiero teraz sobie o tym przypomniałaś?”.

8. Jezus spotyka płaczące kobiety

Płacz pomaga, uwalnia i po wyrzuceniu z siebie wszystkiego możliwe staje się dalsze życie. Szpital polowy, wspólne zapłakanie, próba zrozumienia tego, co po ludzku nie do zrozumienia, przytulenie – bo pokrzywdzony nie jest trędowatym.

9. Trzeci upadek

Wszyscy wiedzą, więc nieprawdopodobne wydaje się, że wezmą w obronę oprawcę. A jednak… Skopali leżącego, nazwali pokrzywdzonego kłamcą i kazali się wynosić.

10. Z szat obnażony

Intymność ciała stworzonego na obraz Boga, szacunek dla granic drugiego. Nie uszanował ich krzywdziciel. Zabrał bezprawnie wolność fizyczną, emocjonalną i duchową, wykorzystując swoją autorytarną pozycję.

11. Jezus przybity do krzyża

Niechciany dotyk staje się gwoździem, raniące słowa wbijają się w głowę jak cierniowa korona. Ile ran, tyle blizn pozostających do końca życia.

12. Jezus umiera na krzyżu

Wydaje się, że wszystko stracone, nadzieja umarła, wszyscy uciekli, zostawili. Kiedy byłam na dnie, postanowiłam rzucić się w przepaść. To był początek nowego życia. Koniec stał się początkiem.

13. Jezus zdjęty z krzyża

„Przepraszam” z ust biskupa, słowa „wierzę w Ciebie” od spowiednika i „damy radę” z ust męża. Brzmią jak utulenie Matki, kiedy traci się nadzieję.

14. Złożenie do grobu

Cisza, nie słychać cierpienia, jęków. Milczeniem nie da się przykryć krzywdy, bo ona była i jest nienegocjowalna, realna i osobista.

Przeczytaj też: Skrzywdzeni – męczennicy współczesnego Kościoła