Miał opinię człowieka bezpośredniego i życzliwego wszystkim. Zmarł w wieku 74 lat po ciężkiej chorobie.
Wczoraj w Szpitalu Miejskim w Ostrawie po krótkiej hospitalizacji zmarł biskup diecezji ostrawsko-opawskiej František Václav Lobkowicz. Był pierwszym ordynariuszem tej diecezji, utworzonej przez Jana Pawła II w 1996 roku, zasłużonym także dla budowania relacji czesko-polskich.
František Václav Lobkowicz urodził się 5 stycznia 1948 r. w Pilźnie. Jego rodzicami byli Jarosław Klaudiusz, książę Lobkowicz i Gabriela z Korff-Schmising-Kerssenbrock. Pochodził z pięciorga rodzeństwa. Młodszy brat Filip Zdeněk Lobkowicz jest opatem klasztoru premonstratensów Teplá koło Mariańskich Łaźni. Zmarły biskup był również członkiem zakonu premonstratensów. Śluby uroczyste złożył 10 sierpnia 1972 r. w Chotěšovie.
Studiował teologię w Litomierzycach i Innsbrucku w Austrii. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk kardynała Franciszka Tomáška 15 sierpnia 1972 r. w Pradze. W latach 1972-1974 odbywał zasadniczą służbę wojskową, a od 1975 roku posługiwał jako ksiądz w archidiecezji ołomunieckiej, z dala od domu rodzinnego. Pracował w parafiach Frydek, Jabłonków – gdzie funkcjonując wśród Polaków, nauczył się języka polskiego – i Ostrawa-Mariánské Hory.
17 marca 1990 r. Jan Paweł II mianował go biskupem tytularnym Catabum Castra i biskupem pomocniczym archidiecezji praskiej, jako jeden z pierwszych biskupów w porewolucyjnej Czechosłowacji. Sakrę biskupią przyjął 7 kwietnia 1990 r. w Pradze, z rąk kardynała Franciszka Tomáška. W archidiecezji praskiej posługiwał do 1996 r., w tym mieszkającym w stolicy Republiki Czeskiej Polakom.
Po utworzeniu diecezji ostrawsko-opawskiej przez Jana Pawła II, 30 maja 1996 r. został mianowany jej pierwszym biskupem. Ingres do katedry Boskiego Zbawiciela w Ostrawie odbył 31 sierpnia 1996 roku. Także tutaj posługiwał Polakom mieszkającym na Zaolziu.
W latach 80. był proboszczem jednej z parafii leżącej przy granicy z Polską. Nauczył się wtedy języka polskiego w jego gwarze cieszyńskiej. Dlatego też, w późniejszych latach, już jako biskup, był zapraszany do Polski jako przedstawiciel episkopatu czeskiego na uroczystości i zebrania plenarne episkopatu Polski z udziałem gości z sąsiednich krajów.
„Bardzo się zbliżyliśmy w Pradze na początku lat 90. Przyjmował zaproszenia do naszej polskiej parafii, bierzmował, ale też zwyczajnie spowiadał. Znał świetnie polski. Wiele spotkań, rozmów. Pamiętne były jego rekolekcje dla inteligencji u dominikanów w Poznaniu za ojca Walentego Potworowskiego” – wspomina na Facebooku o. Tomasz Dostatni, dominikanin przez lata mieszkający w Czechach.
Równocześnie z utworzeniem diecezji bp Lobkowicz stanął przed szeregiem zadań. Od założenia kurii diecezjalnej, stworzenia zespołu współpracowników, utworzenia ośrodków duszpasterskich, aż po budowę budynku diecezjalnego na placu kościelnym, który został otwarty w 2000 r.
Wyświęcił kilkudziesięciu kapłanów, nie tylko dla swojej diecezji, ale także dla wspólnoty premonstratensów i innych zakonów. Dzisiaj ponad 30 procent kapłanów diecezji ostrawsko-opawskiej to Polacy w większości wyświeceni właśnie przez niego.
W ciągu ostatnich sześciu lat jego posługę biskupią zaczęły komplikować problemy zdrowotne. W 2016 roku przeszedł skomplikowaną operację. W 2017 r. dla diecezji został mianowany biskup pomocniczy, bp Martin David, który z dniem 1 czerwca 2020 r. został administratorem apostolskim diecezji.
Lobkowicz był człowiekiem bezpośrednim i towarzyskim. Utrzymywał bliskie, przyjacielskie relacje z księżmi i świeckimi.
Przeżył ciężko oskarżenie o współpracę z StB, które wypłynęło ze środowiska Karty 77. Jego wcześniejsza serdeczna dla wszystkich postawa spowodowała, że duchowieństwo i diecezjanie ustosunkowali się do tych zarzutów obojętnie, angażując się raczej w obronę biskupa.
Przeczytaj: Anateizm: nowe otwarcie dla wiary? Rozmowa z ks. Tomášem Halíkiem
KAI, DJ
