Trzeba tłumić w zarodku wszelkie działania wynikające z chorej ideologii, by Holokaust już nigdy więcej się nie powtórzył – mówi prof. Sławomir Żurek z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
W 2005 roku ustanowiono 27 stycznia Międzynarodowym Dniem Pamięci o Ofiarach Holokaustu, dzień ten obchodzony jest od trzech lat – dzięki inicjatywie prof. Sabiny Bober z KUL – także na Lubelszczyźnie.
Zdaniem prof. Sławomira Żurka, dyrektora Międzynarodowego Ośrodka Badań nad Historią i Dziedzictwem Kulturowym Żydów Europy Środkowej i Wschodniej na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL, „praktykowany w sposób bestialski w czasach Holokaustu antysemityzm również dziś ma swoich zwolenników i promotorów. To z kolei – w zestawieniu z obecnie zachodzącymi takimi zjawiskami jak odhumanizowanie rzeczywistości, kryzys wartości czy zmaterializowanie relacji międzyludzkich – może stanowić tykającą bombę zagrażającą światu”.
– Coroczne przywoływanie straszliwego, brzemiennego w skutki ludobójstwa ma na celu, oprócz uczczenia niewinnych ofiar, pokazywanie współczesnym pokoleniom, do czego może prowadzić nacjonalizm oraz fanatyzm i uświadamianie konieczności tłumienia w zarodku wszelkich działań wynikających z chorej ideologii tak, by już nigdy więcej nic tak strasznego się nie powtórzyło – mówi prof. Żurek Katolickiej Agencji Informacyjnej.
Przywołuje tezę, że Zagłada spowodowała traumę u wszystkich: nie tylko ofiar, lecz także świadków i zabójców, i to zarówno w pierwszym pokoleniu, jak i w następnych. – Dotyczy to szczególnie Polski, która po wojnie stała się wielkim żydowskim cmentarzem. Przez lata komunizmu nie wolno było mówić o Holokauście, pamięć o nim fałszowano i zacierano, literaturę na ten temat cenzurowano, a przy tym – z racji wielowiekowej obecności Żydów w Rzeczpospolitej, ich ogromnego wkładu w naszą kulturę narodową – zakłamywano historię mieszczącą w sobie wielonarodowość, wielokulturowość i wielowyznaniowość tych ziem – podkreśla ekspert.
Historyk przywołuje Jana Pawła II, który określał Holokaust jako najbardziej tragiczne wydarzenie XX wieku, a może nawet całych dziejów ludzkiej cywilizacji. Nigdy bowiem – zwraca uwagę Żurek – w historii świata nie dokonano zbrodni na sposób przemysłowy. Nigdy też nie doszło do tak perfekcyjnie zaplanowanego terrorystycznego zamachu na naród wybrany.
Profesor przypomina również, że podczas drugiej wojny światowej Żydzi byli zamykani w gettach, na różne sposoby upokarzani i torturowani, głodzeni, a wreszcie masowo zabijani. W ciągu sześciu lat wymordowano około 6 milionów Żydów, w tym około 3 milionów będących obywatelami II Rzeczpospolitej. Przerażająca statystyka obejmuje również około 1,5 miliona dzieci. Największe miejsca mordu to obozy śmierci: Auschwitz-Birkenau oraz rozlokowane na Lubelszczyźnie – Bełżec, Sobibór i Majdanek oraz Treblinka.
Przeczytaj także: Krótka historia Żydów w Polsce
KAI, DJ
