Kto próbuje tłumaczyć przemoc koniecznością obrony chrześcijańskich wartości, staje po stronie kłamstwa – mówi biskup Damian Muskus OFM.
Wczoraj w krakowskiej bazylice franciszkanów odbyła się Msza św. na zakończenie Kongresu Międzynarodowej Wspólnoty Ekumenicznej. Uczestniczyli w nim delegaci z różnych państw Europy. Kongres odbył się pod hasłem „Miłość Chrystusa przynagla nas”.
Homilię wygłosił krakowski biskup pomocniczy Damian Muskus. Odwołując się do słów Modlitwy Pańskiej, podkreślił, że ten, kto zwraca się do Boga „Ojcze”, nie może żyć tak, by ludzie nie widzieli w nim dziecka Bożego. – Kto woła do Boga „przebacz nam”, nie może używać języka pogardy, przemocy i nienawiści wobec inaczej myślących. Kto Boga ma na swoich ustach, nie może jednocześnie wykrzykiwać nimi przekleństw – mówił.
– W żadnej sytuacji konflikty nie mogą być usprawiedliwiane religią. Kto próbuje tłumaczyć przemoc wiarą w Boga i koniecznością obrony chrześcijańskich wartości, staje po stronie kłamstwa, a nie miłości, służy siłom zła, a nie królestwu Bożemu – zaznaczył.
Bp Muskus przypomniał, że chrześcijanie wezwani są do budowania międzyludzkiej jedności, zwłaszcza dzisiaj, gdy – jak zauważył – „powiększają się marginesy, na których bytują ludzie odrzuceni przez współczesne społeczeństwa”. – To marginesy biednych, imigrantów, dyskryminowanych ze względu na religię, kolor skóry czy poglądy polityczne. My, za których Jezus modlił się: „aby byli jedno”, jesteśmy wezwani do tego, by znosić podziały, włączać, a nie wykluczać, jednoczyć, a nie dzielić – tłumaczył.
Duchowny wskazał, że zadaniem chrześcijan jest „dawanie siły pojednania, pokoju i nadziei wszędzie tam, gdzie wydaje się, że zwycięża przemoc i nienawiść”. – Jako modlący się do jednego Ojca chrześcijanie jesteśmy wezwani, by pokazywać społeczeństwom, w których żyjemy, że możliwa jest jedność wśród różnorodności, a miłość i miłosierdzie są silniejsze od wyciągniętych do walki pięści – zaznaczył.
Międzynarodowa Wspólnota Ekumeniczna (IEF – International Ecumenical Fellowship) to stowarzyszenie chrześcijańskie założone w 1967 roku w Szwajcarii. Wspólnota składa się z dziesięciu regionów europejskich oraz oddziału afrykańskiego, reprezentujących różne wyznania: katolicyzm, prawosławie, luteranizm, anglikanizm, wyznania reformowane i metodystów.
KAI, DJ
Co za sily pchaja katolikow w odchlan nienawisci do drugiego czlowieka.
„Panie, czyż nie mam nienawidzić tych, co nienawidzą Ciebie oraz nie brzydzić się tymi, co przeciw Tobie powstają? Nienawidzę ich pełnią nienawiści; stali się moimi wrogami.” (Ps 139,21-22). „Sprawiedliwy się cieszy, kiedy widzi karę; myje swe nogi we krwi niegodziwca.” (Ps 58,11). Czy zdaniem Ekscelencji mogę się tak wyrażać? Albo choć czy mogę mówić adwersarzom, że diabła mają za ojca i że są grobami pobielanymi?
Muszę sam siebie skorygować: kontekst zacytowanych przeze mnie fragmentów psalmów zmienia częściowo ich sens. Psalm 58 wyraża gniew na niesprawiedliwych sędziów i wzywa Boga, by zrobił z nimi porządek. Sprawiedliwy cieszy się ze sprawiedliwej odpłaty; słowa o myciu nóg we krwi niegodziwca odbieram jako emfazę, zresztą bardzo drastyczną (wystarczy sobie tylko to wyobrazić!). Z kolei psalm 139 wyraża wiarę w Bożą wszechwiedzę i związaną z nią Bożą opiekę. Dopiero potem pojawia się wybuch gniewu przeciw nieprawym, którzy przez złe czyny powstają przeciwko Bogu.