Nakładem Wydawnictwa Więź ukazały się tomy korespondencji Jerzego Giedroycia z Witoldem Jedlickim i Józefem Wittlinem.
Na podstawie korespondencji wymienianej w latach 1959-1982 między Jerzym Giedroyciem a Witoldem Jedlickim można z dużą skrupulatnością zrekonstruować strategię, jaką Redaktor stosował w swoich politycznych grach z władzami komunistycznymi w kraju w latach 60. XX stulecia. Jako cel stawiał sobie poszerzenie swobód kulturalnych w Polsce.
Witold Jedlicki, socjolog, uczeń Stanisława Ossowskiego, przebywał od 1962 r. w Izraelu i w Stanach Zjednoczonych. Dla Giedroycia był ważnym źródłem informacji o sytuacji w PRL, jego analizy i interpretacje Redaktor wykorzystywał w próbach oddziaływania na środowiska rewizjonistyczne w Kraju.
W Aneksie przedrukowano głośny artykuł Jedlickiego „Chamy i Żydy”, poświęcony podziałom w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, oraz zapis dyskusji na temat tego tekstu, jaką zorganizowało Radio Wolna Europa (z udziałem autora oraz Konstantego Jeleńskiego, Jana Nowaka-Jeziorańskiego, Tadeusza Żenczykowskiego).
Z kolei ponad 430 listów wymienionych między Jerzym Giedroyciem i Józefem Wittlinem stanowi nieocenione źródło tak dla badaczy życia i twórczości autora „Soli ziemi”, jak też dla wzrastającego w ostatnim czasie kręgu jego czytelników. Ścisłość obserwacji, precyzja myślenia, erudycja, klarowność i elegancja języka to cechy listów Józefa Wittlina. Są ważnym świadectwem jego wewnętrznej biografii, a także ciekawym przykładem sztuki epistolarnej, która na naszych oczach zanikła niemal całkowicie.
Książki są kontynuacją serii wydawniczej Archiwum „Kultury” upowszechniającej źródłowe badania związane z dziejami paryskiej „Kultury” oraz Instytutu Literackiego w Maisons-Laffitte. Są one kopalnią wiadomości do przyszłego monograficznego opracowania historii tego środowiska. Dotąd nakładem Więzi ukazały się tomy korespondencji Jerzego Giedroycia z Juliuszem Mieroszewskim, Leszkiem Kołakowskim, Janem Józefem Lipskim, Teodorem Parnickim i Jewhenem Małaniukiem.
