Spotkanie „Pochwała zdumienia. O prawdzie i dialogu w życiu społecznym” odbędzie się 11 października w siedzibie Komitetu Dialogu Społecznego przy ul. Trębackiej 4.
Ojciec Maciej Zięba jest dominikaninem, doktorem filozofii, znawcą nauczania społecznego Kościoła i popularyzatorem myśli Jana Pawła II. W latach 1998–2006 był prowincjałem polskich dominikanów, w latach 2007–2010 dyrektorem Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku. Zakładał wiele instytucji środowiskowych, w tym Ośrodek Myśli Politycznej oraz Instytut Tertio Millennio. Instytut ma już tysiące absolwentów szkół zimowych i letnich, którzy w sposób metodyczny zapoznawali się z nauczaniem społecznym Kościoła.
W książce „Kłopot za kłopotem. Katolik w dryfującej Europie” („W Drodze”, Poznań 2015) o. Zięba pisał:
„Jestem przeciwnikiem definiowania się przez chrześcijan według kryteriów lewicowości czy prawicowości. Chrześcijanin powinien przede wszystkim definiować się w odniesieniu do Ewangelii. Jeżeli przez prawicowość rozumiemy poszanowanie cnót i wartości moralnych, to jest to koncepcja ewangeliczna. Gdy jednak ktoś myślenie prawicowe utożsamia z koncepcjami monarchistycznymi, to trzeba pamiętać, że postulaty powrotu do ancien regime’u zostały w zasadzie zapomniane w nauczaniu Kościoła. Jeśli przez lewicowość rozumiemy wrażliwość społeczną, troskę o słabszych, to chrześcijanie powinni być lewicowi. Natomiast jeśli za rdzeń podstawy lewicowej uważa się etatyzm, deprecjonowanie rodziny czy rozbudowany interwencjonizm gospodarczy, to należy pamiętać, że są to koncepcje odległe od Ewangelii. Właściwą postawą jest zatem posiadanie ewangelicznych zasad moralnych połączone z wrażliwością na los słabszych, co symbolicznie można określić, by mieć prawe serce po lewej stronie”.
„Jestem przekonany, że obecnie, po raz pierwszy od oświecenia, otwierają się trzy fundamentalnie ważne obszary publicznej debaty o konieczności strukturalnych reform niezbędnych do podjęcia wyzwań stojących przed wolną ekonomią. Primo, obszar debaty o fundamentach ekonomii, o etycznych podstawach niezbędnych do funkcjonowania wolnego rynku. Secundo, o antropologii – o człowieku, który nie jest tylko producentem lub konsumentem kierującym się w swoich działaniach wyłącznie racjonalnym egoizmem, lecz także twórczym podmiotem, urzeczywistniającym swoją rozumność i wolność oraz solidarność we współpracy z innymi w świecie wolnorynkowej przedsiębiorczości. Tertio, o etycznym wymiarze wszelkich działań ekonomicznych, czyli o tym, że każda decyzja, czy jest nią inwestycja (lub jej brak), czy podjęcie badań (lub ich zaniechanie), czy udzielenie kredytu (lub jego nieudzielenie), a także każdy akt kupna lub sprzedaży posiadają również swoją wagę moralną”.
Spotkanie z o. Ziębą odbędzie się w siedzibie Komitetu Dialogu Społecznego przy ul. Trębackiej 4 w Warszawie. Do udziału zapraszają Komitet Dialogu Społecznego Krajowej Izby Gospodarczej, „Więź” i Instytut Tertio Millennio.
Niby wezwanie do dialogu, a krytykę za nie ewangeliczność rozłożono nie dialogicznie. Może dopuściłbym rozważanie czy etatyzm i „rozbudowany interwencjonizm państwowy” są dalekie od Ewangelii, gdyby o.Zięba podobnie ocenił libertarianizm. Ale, nie, prawicy ma do zarzucenia co najwyżej nieewangeliczne ciągoty do monarchizmu. Ooo, to rzeczywiście palący problem chrześcijan w Polsce.
Panie Prezesie, Panie Piotrze, za surowo :))), moim skromnym zdaniem nie da się wszystkiego zawsze przedstawiać symetrycznie. Kluczowa w tych cytatach wydaje się być konkluzja. Oczywiście temat wskazany przez Pana do rozłożenia na czynniki pierwsze libertariańskiej myśli według tego samego klucza Ewangelii, co etatyzm, jest rzeczywiście potrzebny. Jeśli będzie Pan mógł być, to koniecznie proszę przyjść i porozmawiamy o tym z Ojcem Maciejem. W jakimś sensie Pana głos jest reprezentatywny dla sporej grupy osób, która ma podobne „zastrzeżenia” związane z tym, że jest to tłumaczenie nauczania społecznego Kościoła czynione przez częściowo przez pryzmat środowisk republikańskich (USA) wskutek zaangażowania takich postaci jak G. Weigel, M. Novak, First Things, etc. Spotkałem się z taką opinią, że nie ma zupełnie spojrzenia przez pryzmat wielu myślicieli Ameryki Łacińskiej i teologii wyzwolenia, choćby tej zaakceptowanej przez Watykan w II instrukcji. To prawda. Jednak o. Maciej ma doświadczenia własne wybitnie europejskie i polskie, ich duża część przypada na czasy komuny i nasz stosunek do etatyzmu i interwencjonizmu wciąż kieruje sporo myśli ku PRL. Sporo, ale nie wszystkie. W mojej ocenie, to nic złego, po prostu kwestia osobistych również przekonań i doświadczeń. Na dodatek dość bliskich jak się wydaje JP II także. Nie oznacza to wcale małej otwartości na dialog. Wręcz przeciwnie. Jako absolwent Instytutu i szkoły o. Macieja moge powiedzieć spokojnie,’że to jedna z najbardziej dialogicznych i otwartych głów:). Proszę wybaczyć ten przydług i roboczy komentarz…. Wynika to wyłącznie z sympatii. Podnoszone przez Pana, z tego co mi wiadomo od czasów opozycyjnych NZS, postulaty i podejmowane działania są bardzo ważn, cenne i dopełniają obraz. Dlatego byłoby świetnie, gdyby Pan był 11.10 z nami. Będzie nam bardzo miło. Ukłony, Konrad Ciesiołkiewicz