Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? J 14, 9
Ciekawe, jakim tonem Jezus wypowiedział te słowa? Ze zdziwieniem, z żalem, z pretensją, z rozczarowaniem, z wyrozumieniem? Filip był przecież jednym z pierwszych Jego uczniów. Wydawało się, że zachwyciły go nie tylko cuda Jezusa czy Jego nauczanie. Powiedział przecież do Natanaela, zachęcając go do pójścia za Mistrzem: „Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy”. Wydawało się, że zrozumiał. A tu jednak prosi: „Panie, pokaż nam Ojca”, choć przecież tak długo i tak blisko towarzyszył Jezusowi.
Ta historia to przykład, jak trudne do pojęcia było wcielenie – nawet dla tych, którzy wówczas rozpoznali w Jezusie Mesjasza. My dzisiaj jesteśmy „mądrzejsi” od Filipa, bo dwadzieścia wieków nauki Kościoła podpowiada nam rozumienie jedności Osób w Trójcy. Ale gdybyśmy wówczas byli na jego miejscu?
Moje komentarze do sobotnich czytań biblijnych ukazują się co tydzień w „Gościu Niedzielnym” (zob. także tutaj). W blogu staram się je zamieszczać regularnie, ale nie zawsze się udaje 🙂
