Drodzy Czytelnicy,
“Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu” – te słowa z Ewangelii bliskie są chyba każdemu. W życiu człowieka bowiem wiara i wątpliwości przenikają się. Zdarzają się sytuacje i wydarzenia, które pozwalają wierzyć jaśniej, głębiej, pewniej. Są jednak okresy, kiedy wątpliwości przybywa.
W tym numerze “Więzi” odnaleźć można zarówno refleksję nad odwiecznymi ludzkimi niepokojami, jak i odpowiedzi na wątpliwości, które mogą mieć specyficznie aktualny charakter.
Ks. Tomasz Węcławski pisze o Bogu przychodzącym do świata codziennej ludzkiej niewiary, w którym “nikomu nie wierzymy tak bardzo, jak sobie samym”. Jak poradzić sobie w tej sytuacji z pytaniem: “czy to możliwe, żeby Bóg był i działał tam, gdzie ludzie wydają się nic nie rozumieć i raczej psuć i udaremniać Jego działanie?” O. Jacek Salij przekonuje, że wątpliwości nie należy zagłuszać, raczej trzeba spojrzeć im prosto w oczy. Kiedy Kościół może, a kiedy nie może się mylić? – odpowiedzi na te pytania szukać można w tekście: “Prawda w glinianych naczyniach”. Nasi Autorzy nie we wszystkim się ze sobą zgadzają – Państwu pozostawiamy przyjemność odnajdywania różnic i podobieństw…
O paradoksalnej wierze Fiodora Dostojewskiego pisze Elżbieta Mikiciuk, natomiast Anna Karoń-Ostrowska włącza się w spór o wizję chrześcijaństwa ks. Józefa Tischnera. Coś dla siebie – i to w kilku miejscach – znajdą tym razem miłośnicy muzyki. Byśmy zaś nie oderwali się zbytnio od zgrzebnej rzeczywistości, Ireneusz Krzemiński pisze o tym, co rząd Leszka Millera zrobił dla społeczeństwa, dla Polski i… dla siebie.
Zapraszam Państwa do lektury, a także – w związku z głównym tematem – do… dzielenia się z nami swymi wątpliwościami.
