Gdyby zapytać dziś, na jakie słowa Jezusa chrześcijanie byli najbardziej nieczuli w ciągu dwóch tysięcy lat swoich dziejów, to należałoby chyba wskazać na następującą Jego modlitwę: „aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze we mnie, a ja w Tobie, (.) aby świat uwierzył” (J 17, 21). Na progu trzeciego tysiąclecia wyznawcy Chrystusa tworzą blisko czterysta mniej lub bardziej poróżnionych Kościołów, a świat wydaje się coraz mniej zainteresowany Dobrą Nowiną.
Jesteśmy dłużnikami modlitwy Jezusa, ale też przynajmniej dzisiaj coraz lepiej ją słyszymy. Najpierw – pod koniec XIX w. – modlitwę Zbawiciela dostrzegły Kościoły protestanckie, nieco później prawosławne, z kolei – za sprawą Soboru Watykańskiego II – podjął ją Kościół katolicki. Na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia wołanie o jedność rozbrzmiewa praktycznie we wszystkich częściach podzielonego chrześcijaństwa. Wielu wyraża nadzieję, że XXI wiek może być czasem prawdziwego przełomu.
Redakcja „Więzi”, wierna swojej ekumenicznej tradycji, postanowiła pierwszym numerem w Jubileuszowym Roku 2000 włączyć się w to wołanie Kościołów o jedność. Autorzy niniejszego numeru stawiają sobie podstawowe pytanie: „Jaki Kościół pojednany w XXI wieku?”. O. Stanisław C. Napiórkowski proponuje rozwiązanie dylematu „ekumenizm a prawda”. Bilans stu lat dialogów ekumenicznych i ich perspektywy na przyszłość prezentuje abp Alfons Nossol. Niemilknące biblijne zobowiązanie do szukania jedności przypomina ks. Michał Czajkowski. Ks. Alfons Skowronek wskazuje zaś na istotne praktyczne wyzwania, przed jakimi stawia katolików i luteran uzgodnienie na temat usprawiedliwienia, jedno z najważniejszych dokonań ekumenizmu XX w. Prócz tego w numerze prezentujemy inne doniosłe owoce niezliczonych dialogów między Kościołami; analizę trudnych spraw modeli przyszłej jedności i prymatu biskupa Rzymu, a także refleksje nad ekumenizmem praktycznym, na przykładzie słynnej ekumenicznej Wspólnoty Taizé.
W niniejszym numerze „Więzi” odpowiedzi na pytanie o przyszłą jedność Kościoła szukają autorzy katoliccy. Traktujemy te refleksje również jako zaproszenie – skierowane do członków innych Kościołów – do wspólnej rozmowy o tej jedności. Ufamy, że w kolejnych numerach „Więzi” w Jubileuszowym Roku 2000 nie zabraknie wypowiedzi autorów prawosławnych i protestanckich.
