Tytuł – „Dialogi o wierze” – oddaje wprawdzie to, o czym jest ta książka. Ale jednocześnie wprowadza też w swoisty błąd. Bo rozmowy między Scorsese a Spadaro to przede wszystkim bardzo żywe dialogi odnoszące się do konkretów, a nie do nieuchwytnych często pojęć. I czyta się je bardzo dobrze – i szybko.
Przede wszystkim te rozmowy to opowieść o Martinie Scorsese jako o człowieku dwóch rzeczywistości: wiary i kina. (…)
Przeczytamy te wywiady naprawdę z łatwością i lekkością – a jednocześnie zostawią w nas wiele refleksji i pytań. Pytań, które zadamy sami sobie i na które warto byśmy szukali odpowiedzi. Sposób wyrażenia odpowiedzi – dowolny. Dla Scorsese stało się nim kino: „Wszystko, co czułem i czego doświadczałem, wszystkie moje pytania, moje poszukiwania Jezusa, moją miłość do Kościoła, rodziny i bliskich, przelałem na kino”.

Cała recenzja dostępna tutaj.