Osoby starsze, które zapracowały na emeryturę, w zrozumiały sposób bronią swoich oszczędności. Robią to jednak kosztem młodszych pokoleń – pisze Giles Merritt.
O konsekwencjach gospodarczych i politycznych starzenia się społeczeństwa w Europie Giles Merritt pisze w swoim artykule dla Project Syndicate, podkreślając, że istotą tego kryzysu jest nierówność międzypokoleniowa.
– Osoby w wieku 60 lat i starsze posiadają ponad trzy czwarte aktywów finansowych i nieruchomości w Europie. Stanowiąc jedną czwartą populacji Europy (a za około dziesięć lat będzie to jedna trzecia), ta grupa wiekowa będzie w najbliższej przyszłości stanowić największy blok wyborczy w wyborach krajowych. Ponadto rosnąca długość życia uniemożliwiła przekazanie znacznej części tego bogactwa. W rezultacie osoby w wieku 35 lat i młodsze posiadają tylko 5% aktywów w Europie – zauważa dziennikarz.
WIĘŹ – łączymy w czasach chaosu
Więź.pl to pogłębiona publicystyka, oryginalne śledztwa dziennikarskie i nieoczywiste podcasty – wszystko za darmo! Tu znajdziesz lifestyle myślący, przestrzeń dialogu, personalistyczną wrażliwość i opcję na rzecz skrzywdzonych.
Czytam – WIĘŹ jestem. Czytam – więc wspieram
Merritt nazywa to zjawisko „srebrnym uściskiem” i wskazuje, że jest to „sedno dylematu Europy dotyczącego sprawiedliwości międzypokoleniowej”. – Osoby starsze, które zapracowały na komfortową emeryturę, w zrozumiały sposób bronią swoich oszczędności za wszelką cenę. Robią to jednak kosztem mniej uprzywilejowanych młodszych pokoleń, które z trudem wchodzą na rynek nieruchomości i mogą być zmuszone czekać na emeryturę do 70. lub nawet 80. roku życia – dodaje.
Autor zwraca również uwagę na na szerszy kontekst problemu – wskazuje, że „pomimo nieznanego jeszcze wpływu sztucznej inteligencji na rynki pracy i gospodarkę”, pracodawcy będą zmuszeni znaleźć równowagę między malejącą liczbą dostępnych pracowników i narastającym deficytem kompetencji a koniecznością zwiększenia obciążeń podatkowych. – Rządy mogą nakładać nowe zasady i warunki tylko w ograniczonym zakresie, co sprawia, że sektor prywatny ma kluczowe znaczenie dla budowania konsensusu w sprawie nowych polityk. Jednak grupy biznesowe i stowarzyszenia branżowe również unikają tego tematu, prawdopodobnie z obawy przed skierowaniem uwagi polityków na poziom opodatkowania przedsiębiorstw – zauważa Merritt.
Autor przedstawia również wyliczenia Międzynarodowego Funduszu Walutowego oraz OECD, mówiące o tym, że do połowy XXI wieku koszty opieki zdrowotnej w Europie się podwoją, a świadczenia z tytułu ubezpieczeń społecznych i emerytur osiągną 12% PKB. – Biorąc pod uwagę większe budżety obronne, politykę przemysłową oraz potrzebę reformy edukacji i budowy większej liczby mieszkań, zaostrzenie systemów podatkowych stanie się nieuniknione – pisze.
Problemy te – według Merritta – są jednak traktowane przez Unię Europejską jako „sprawy krajowe”, przez co „nie wypracowano «wspólnej» polityki w kwestii, która stanowi poważne zagrożenie dla jej (red. Unii) integralności, a być może nawet dla jej przetrwania”.
Więź.pl to personalistyczne spojrzenie na wiarę, kulturę, społeczeństwo i politykę.
Cenisz naszą publicystykę? Potrzebujemy Twojego wsparcia, by kontynuować i rozwijać nasze działania.
Wesprzyj nas dobrowolną darowizną:
– Milczenie europejskich polityków może odzwierciedlać ich obawy nie tylko przed podniesieniem podatków, ale także przed podjęciem ogromnej i starannie zaplanowanej zmiany kursu w kwestii imigracji. Ostatecznie wyborcy będą musieli wybrać między bardziej dynamiczną, wielorasową Europą a „Starym Kontynentem”, wiernym swoim korzeniom kulturowym, ale cicho umierającym ze starości – podsumowuje dziennikarz.
Przeczytaj również: Europejska suwerenność – mrzonka czy konieczność?
KM
