Narzekanie na „tę dzisiejszą młodzież” należy do stałych rytuałów ludzkości. Młoda generacja zawsze jest silnie podejrzewana przez starszą, wiadomo o co… W tym numerze WIĘZI pytamy więc inaczej: Czy polska młodzież jest bardziej znudzona niż zbuntowana?
Niedawne demonstracje przeciwko ACTA mogą sugerować odradzanie się postawy aktywnego buntu. Wcześniej był (niewielki) marsz oburzonych i (dużo większy) marsz niepodległości. Socjologowie dostrzegają jednak, że większość młodych ludzi nie utożsamia się z tymi inicjatywami. Może więc górę weźmie „pokolenie wielkiej nudy”, które nie ma już przeciwko czemu się buntować, bo żyje wygodnie i bezproblemowo?
A może część młodzieży pozornie biernej i znudzonej też się buntuje, tylko inaczej? Czy bunt uwewnętrzniony jest ucieczką, czy też świadomym wyborem innej drogi przemiany świata? Na ile chrześcijaństwo jest buntem i wezwaniem do tworzenia kontrkultury – nie tyle poprzez walkę ze złem, ile przez umacnianie dobra? Odpowiedzi poszukujemy wraz z ekspertami, ale przede wszystkim oddajemy głos samej młodzieży.
Rozpoczynamy również w tym miesiącu nową stałą rubrykę – „Postconcilium”. Jej autor, ks. Rafał Dudała, będzie z rzymskiej perspektywy przedstawiał najważniejsze publikacje, wystąpienia i polemiki związane z podsumowaniem okresu posoborowego w różnych sferach życia Kościoła. Zbliżająca się 50. rocznica rozpoczęcia obrad II Soboru Watykańskiego jest po temu znakomitą okazją. Zapraszamy do lektury!
Przeczytaj także
